تحلیل روز: میلان خط میانی خود را گم کرده است

مشکلات متعدد میلان در فصل جاری بر همگان عیان است، اما اشتباهات و کاستی‌های بازیکنان میانی میلان ضربات سنگینی را بر پیکر روسونری وارد کرده است.

در حال حاضر و تا این مقطع از فصل، صدرنشینان لیگ‌های بزرگ اروپا از قبیل اسپانیا، انگلستان، و آلمان دارای بهترین قدرت پاس‌دهی در میان لیگ‌های برتر اروپایی می‌باشند، و این تیم‌ها با استفاده از نرخ پاس‌دهی دقیق بالا موفق شده‌اند خود را به بالاترین سطح در این کشورها برسانند. از بارسلونا، منچستریونایتد، و بایرن‌مونیخ که بگذریم به میلانی می‌رسیم که به لحاظ فنی دچار تغییرات عمده‌ای شده، و کماکان در حال دست‌وپنجه‌نرم کردن با آنهاست. میلان اکنون در رده ششم سری‌آ قرار دارد، اما با این حال به لحاظ قدرت‌ پاس‌دهی صحیح در میان تیم‌های برتر اروپا قرار دارد، این در حالی است که بازیکنان میانی میلان از افت قابل توجهی نسبت به فصل پیش برخوردار بوده‌اند.

شاگردان ماسیمیلیانو آلگری در فصل جاری موفق شده‌اند رکورد جالب 86.3 درصد پاس صحیح در طول بازی‌های خود را به نمایش گذارند. میلان در حالی چنین رکوردی از خود به جای گذاشته که در رده ششم لیگ سری‌آ قرار گرفته، و از این حیث از تیم‌های بالای جدولی مانند یوونتوس، لاتزیو، و فیورنتینا پیشی گرفته است. اما قدرت روسونری تنها به پاس‌های صحیح محدود نشده است، بلکه میلان به لحاظ مالکیت توپ نیز از تیم‌های برتر اروپا بوده است. میلان با میانگین ماکلیت توپ به میزان 58.1 درصد در هر بازی، هشتمین تیم برتر اروپا به این لحاظ بوده است، این در حالی است که آنها در ایتالیا نیز بعد از یوونتوس از این لحاظ در رده دوم قرار دارند.

چرا میلان با در اختیار داشتن چنین آمار قابل توجهی در مالکیت توپ و همچنین ارسال پاس‌های صحیح، اکنون در رده نازل ششمی سری‌آ قرار دارد؟ پاسخ ساده است، کمبود یک پاسور نابغه که توانایی نتیجه بخشیدن به پاس‌های مکرر روسونری و تبدیل آنها به پاس نهایی برای به ثمر رسیدن گل برای میلان را داشته باشد در تیم به طور کامل احساس می‌شود. خروجی‌های متعدد میلان در تابستان 2012 و انقلابی که در ترکیب روسونری حاصل شد و مسئولان آن را پروسه جوان‌گرایی نامیدند باعث شد تا میلان از هماهنگی لازم در خط میانی برخوردار نباشد.

علی‌رغم این موضوع که استفان ال‌شراووی برترین گلزن میلان تا این مقطع از فصل بوده، اما او در کنار اوربی امانئولسنون همچنین با سه پاس گل بهترین پاسور گل میلان در رقابت‌های لیگ نیز بوده است. همچنین چهار بازیکن با دو پاس گل ارسالی در رده بعدی قرار گرفته‌اند. اما جالب اینجاست که از میان این چهار بازیکن نیز نام دو تن از مدافعان، آباته و دی‌شیلیو، و همچنین دو تن از دیگر مهاجمان، پاتزینی و کرکیچ، دیده می‌شود، و اثری از بازیکنان میانی میان دیده نمی‎شود.

کوین-پرینس بواتنگ، آنتونیو نوچرینو، و ریکاردو مونتولیوو هر کدام تنها یک پاس گل برای هم‌تیمی‌های خود در رقابت‌های لیگ قراهم کرده‌اند. معمولاً این سه هافبک از حضور بیشتری نسبت به سایرین در ترکیب اصلی میلان برخوردار بوده‌اند، این در حالی بوده که نایجل دی‌یانگ به دلیل مصدومیت طولانی‌مدت قادر نخواهد بود میلان را تا پایان فصل همراهی کند. همچنین آلگری گاه‌گداری از ماسیمو آمبروزینی نیز به عنوان جایگزین دی‌یانگ در ترکیب اصلی بهره برده است.

از بواتنگ به طور کلی در پست هافبک هجومی پشت دو مهاجم استفاده شده است، در حالی که در این فصل و در این پست و سایر پست‌هایی که مورد استفاده قرار گرفته به شدت افت کرده، و پیش از دیدار مقابل کاتانیا و گلزنی در برابر این تیم به عنوان یکی از ضعیف‌ترین هافبک‌های اروپا شناخته می‌شده است. نوچرینو، بعد از این که در فصل گذشته نام خود را به عنوان دومین گلزن برتر تیم بر سر زبان‌ها انداخت، اما در فصل جاری حتی توان پیدا کردن جایی در ترکیب ثابت روسونری را ندارد. اشتباهات مکرر او در مقابل بولونیا، لاتزیو، و تورینو حتی منجر به دریافت گل شده است. اما در این میان مونتولیوو مطابق انتظار از درخشش قابل قبولی برخوردار بوده، و حتی قابلیت‌های رهبری و کاپیتانی میلان را از خود بروز داده است. اما او نیز بعد از مصدومیت که برای وی در اواخر نیم‌فصل پیش آمد کمی دچار افت شد، و رفته‌رفته به مراحل آمادگی کامل باز می‌گردد.

سران میلان در ویاتوراتی از ژانویه به فکر افتاده‌اند، و در تلاش هستند تا به سرعت ضعف‌های میلان را بپوشانند. حضور هافبک هجومی جوان خوش‌آتیه امپولی، ریکادرو ساپونارا، می‌تواند مهر تاییدی بر فعایت‌های جوان‌گرایانه روسونری باشد. حضور او از تابستان آینده برای میلان می‌تواند بسیار امیدوارکننده باشد، اما از سویی، حضور بازی‌سازی مانند کاکا که به زودی سی‌ویک ساله خواهد شد نمی‌تواند در راستای طرح انقلاب جوان‌گرایی میلان قابل توجیح باشد، اما با توجه به آنچه گفته شد شکی در این نیست که میلان در خط میانی دچار آسیبی جدی است، و هرچه زودتر باید در فکر ترمیم آن باشد، چرا که در صورت غفلت در این امر، میلان از حضور در لیگ قهرمانان فصل آینده باز خواهد ماند، و طبعات اقتصادی ناشی از عدم حضور روسونری در مهمترین رقابت فوتبالی در اروپا می‌تواند مشکلات اقتصادی باشگاه را دوچندان کند.